PEMBIAYAAN DI BAWAH DPN3:

CABARAN DAN PELUANG

Oleh: Abd Rahaman Rasid

Bank Pertanian Malaysia

1.          PENDAHULUAN

Kertas ini membentangkan senario pembiayaan pertanian di negara ini, peranan BPM yang telah dimainkan semasa DPN3 dan cabaran serta peluang pembiayaan pertanian yang di tahun-tahun akan datang.

2.          PEMBIAYAAN SEKTOR PETANIAN

2.1      Pembiaya Sektor Pertanian

Mengikut Bank Negara Malaysia (BNM), empat badan yang membiayai sektor pertanian ialah sistem perbankan, agensi pembangunan, institut kredit luar bandar, dan pertubuhan & koperasi. Berdasarkan baki pada Disember 2000, institusi-institusi ini membiayai RM14.3 bilion bagi aktiviti pertanian, perhutanan, penternakan dan perikanan. Baki pembiayaan oleh institusi di atas adalah seperti dalam Jadual 1.

Jadual 1

Kredit Pertanian

Baki Pembiayaan Pada Disember 2000

Sumber:  Bank Negara Malaysia, Laporan Tahunan 2000

            Bank Pertanian Malaysia, Laporan Tahunan 2000.

Sistem perbankan adalah pembiaya utama sektor pertanian dengan jumlah syer 84% yang bernilai RM12 bilion dan diikuti oleh institusi kredit luar bandar, 15%. Dari sudut institusi, Bank Pertanian menguasai 14.7% syer kredit pertanian yang bernilai RM2.1 bilion pada akhir 2000.

Pembiayaan pertanian oleh sistem perbankan masih rendah di mana pembiayaan sektor tersebut adalah 2.6% daripada jumlah pembiayaan sistem perbankan yang sebanyak RM454.2 bilion (Jadual 2)

Jadual 2

Sistem Perbankan

Pembiayaan Pertanian Pada Disember 2000

Sumber: Bank Negara Malaysia, Laporan Tahunan 2000.

2.2          Nisbah Pembiayaan-KDNK

Jika diukur dalam konteks KDNK, pembiayaan sektor pertanian juga rendah. Berdasarkan baki pembiayaan sektor pertanian RM14.3 bilion dan KDNK pertanian adalah RM18.2 bilion pada 2000, nisbah pembiayaan pertanian kepada KDNK pertanian adalah 0.8. Pencapaian ini rendah berbanding dengan nisbah jumlah pembiayaan sistem perbankan kepada jumlah KDNK, iaitu 2.2. (Jumlah pembiayaan: RM454.2 bilion, KDNK:RM209 bilion).

2.3    Faktor Sistem Perbankan Kurang Membiayai Sektor Pertanian

Mengapa sistem perbankan kurang menyalurkan pinjaman kepada sektor pertanian? Soalan ini layak dijelaskan oleh Bank Negara selaku regulator sistem perbankan. Sungguhpuh begitu, ada beberapa faktor yang dijangka mendorong kepada keadaan ini.

(i)    Risiko Pertanian

Pembiayaan sektor pertanian dianggap lebih berisiko berbanding pembiayaan harta benda, perkilangan, kredit penggunaan, kenderaan dan pengangkutan. Sektor pertanian berhadapan dengan benda hidup, bernyawa dan terdedah kepada jangkitan penyakit, kemarau, tanah runtuh dan penyakit. Ada risiko ini sukar diramalkan dan kadang-kadang sukar dikawal.

(ii)    Pemadanan (matching) Sumber dengan Pembiayaan

Kecuali Tabung-Tabung Kerajaan seperti Tabung Untuk Makanan yang mempunyai tempoh matang 8 tahun, sebahagian besar sumber dana sistem perbankan adalah bersifat jangka pendek sedangkan kebanyakan aktiviti pertanian bersifat jangka sederhana dan berjangkapanjang. Secara relatif, sistem perbankan lebih berminat membiayai aktiviti yang mempunyai tempoh pinjaman yang lebih pendek supaya dipadankan dengan tempoh sumber dana berjangka pendek.

(iii)          Kekurangan Kepakaran

Sistem perbankan membiayai semua jenis aktiviti ekonomi berbanding Bank Pertanian yang membiayai sektor pertanian sahaja. Oleh itu, secara relatif sistem perbankan mempunyai kurang kepakaran dan pengalaman dalam menilai dan mempertimbangkan pinjaman pertanian berbanding dengan BPM. BPM sendiri ada menerima permohonan pinjaman pelanggan bank-bank lain kerana mereka tidak mempunyai pengetahuan dalam menilai projek pertanian tertentu.

(iv)          Pertanian Bukanlah Sektor yang Diutamakan

Dari sudut sistem perbankan, pertanian bukanlah sektor yang diutamakan. Tidak ada pembiayaan minimum atau maksimum bagi sektor pertanian yang dikenakan oleh Bank Negara kepada sistem perbankan.

3.          PERANAN BPM

3.1    Latar Belakang Penubuhan

Bank Pertanian Malaysia (BPM) adalah sebuah badan berkanun yang ditubuhkan pada 1969 di bawah Akta Parlimen 1969. Sejarah penubuhan BPM adalah ekoran daripada resolusi Kongres Ekonomi Bumiputera Kedua yang mengesyorkan agar Kerajaan menubuhkan sebuah institusi kewangan, khusus memberi kemudahan pinjaman untuk sektor pertanian.

Syor ini diutarakan kerana pada tahun 60-an ramai petani dan nelayan yang kebanyakannya Melayu tertekan oleh cengkeman orang tengah yang menyediakan modal pertanian. Bank perdagangan pula kurang berminat membiayai aktiviti pertanian kerana kebanyakannya dikerja secara kecil dan tidak ekonomik. Kegagalan menyediakan cagaran oleh petani tambah menyukarkan mereka mendapatkan pinjaman dari bank perdagangan.

Idea menubuhkan sebuah "bank pertanian" menjadi kenyataan pada akhir tahun 60-an apabila Kerajaan memutuskan bagi memajukan projek tanaman padi di Pengairan MUDA. Kos pembinaan infrastruktur Pengairan Muda dibiayai oleh pinjaman Bank Dunia dan di dalam perjanjian pinjaman, Bank Dunia mensyaratkan supaya Kerajaan Malaysia menubuhkan sebuah badan bagi mengendalikan kredit pusingan pengeluaran padi di kalangan penanam padi.

3.2          Objektif Penubuhan

Mengikut Akta BPM 1969, Objektif penubuhan BPM adalah seperti berikut:

(i)  Menggalakkan kemajuan pertanian yang sempurna di dalam Malaysia atau di mana-mana bahagiannya;

(ii) Menyelaras dan menyelia bantuan kredit dari kumpulan wang awam untuk maksud pertanian kepada orang perseorangan, kumpulan orang samada diperbadankan atau tidak;

(iii) Mengadakan kemudahan pinjaman, pendahuluan dan kredit untuk kemajuan pertanian termasuk penghasilan dan pemasaran;

 (iv)   Menyelenggara wang simpanan khususnya dalam bidang pertanian, dan bagi mencapai tujuan ini, ia menerima wang simpanan dan deposit masa.

3.3    BPM Pembiaya Utama Sektor Pertanian

Setelah beroperasi selama 30 tahun, BPM dianggap sebagai pembiaya utama sektor pertanian. Ini berdasarkan syer baki pembiayaan oleh BPM sebanyak 15% pada akhir 2000, iaitu setelah mengambil kira ada 70 bank perdagangan, syarikat kewangan dan bank saudagar sebelum penggabungan mereka kepada 10 kumpulan bank utama. Sumbangan BPM ini sungguh bermakna kerana lebih 60% penerima pinjaman adalah pengusaha kecil dan sederhana yang mengerjakan aktibiti pertanian yang umumnya tidak berpeluang memperolehi kemudahan pinjaman daripada institusi perbankan komersil.

 BPM membiayai hampir semua jenis komoditi pertanian. Bagi tempoh 1996-2000, BPM telah meluluskan pinjaman sebanyak RM3.8 bilion dan pecahan kelulusan mengikut komoditi adalah seperti jadual berikut:

Jadual 3

BANK PERTANIAN MALAYSIA

Kelulusan Pinjaman 1996-2000

Sumber: Bank Pertanian Malaysia  

3.4          Pembiaya Pengeluaran Makanan

Isu kenaikan harga barangan makanan utama seperti ayam, ikan dan sayur-sayuran terus dibincangkan sehingga ke hari ini. Kenaikan harga makanan ini adalah berpunca antaranya kekurangan aktiviti pengeluaran makanan dalam negeri serta kenaikan kos makanan yang diimport. Bagi menggalakkan pelaburan dalam sektor makanan, pada tahun 1993, Kerajaan melalui Bank Negara memperkenalkan Tabung Untuk Makanan (TUM).

Tabung ini menyediakan dana pinjaman kepada pengeluar makanan tempatan dengan kadar faedah pinjaman 3.75%. Sehingga kini, sejumlah RM 1,300 juta telah diperuntukkan oleh Bank Negara di bawah Tabung ini. Kemudahan pinjaman ini ditawarkan oleh semua bank perdagangan, syarikat kewangan, Bank Islam, Bank Industri dan Bank Pembangunan. Mulai 15 Julai 2001 pinjaman ini ditawarkan Bank Pertanian sahaja.

Bank Pertanian telah memainkan peranan yang besar dalam menjayakan Tabung Untuk Makanan. Sehingga Jun 2001, BPM telah meluluskan 3,636 pinjaman bernilai RM544.09 juta berbanding dengan 4,763 pinjaman bernilai RM978.07 juta, iaitu jumlah kelulusan keseluruhan Tabung ini (Jadual 4). Ini bererti syer BPM dari segi bilangan dan nilai kelulusan adalah masing-masing 76% dan 56% daripada jumlah kelulusan Tabung.

Jadual 4

Pembiayaan Tabung Untuk Makanan

Jumlah Kelulusan Pinjaman Sehingga 30 Jun 2001*

Sumber:           Bank Negara Malaysia

                            Bank Pertanian Malaysia

Nota: (*) Kelulusan terkumpul sejak Tabung ini dilancarkan pada tahun 1993.

3.5          Pinjaman Industri Kecil dan Sederhana

Dana bagi pinjaman ini telah dilancarkan oleh Bank Negara pada Januari 1998. Objektif dana ini adalah untuk meningkatkan pengeluaran dalam sektor pembuatan, industri berasaskan pertanian dan industri khidmat sokongan. Sehingga kini peruntukan dana yang disediakan oleh BNM adalah RM2.25 bilion. Kemudahan ini ditawarkan oleh kebanyakan bank tempatan, Bank Pertanian, Bank Industri, Bank Pembangunan dan MIDF.

Bagi BPM, kemudahan pinjaman ini adalah untuk membiayai projek yang berasaskan pertanian sahaja. Sejak Tabung ini dilancarkan pada Januari 1998 dan ‘ditutup’ pada 3 April 2000 (lebih dikenali sebagai TIKS1) BPM telah meluluskan RM158.4 juta kepada 183 peminjam.

Pada 15 April 2000 TIKS2 dilancarkan dan ia dikendalikan oleh Credit Guarantee Corporation (CGC). Bagaimanapun, BPM ‘tidak menyertai’ pakej ini disebabkan oleh industri berasaskan pertanian (agrobased industry) telah dikeluarkan daripada skop pembiayaan TIKS2.

Sungguhpun begitu, dalam Rancangan Malaysia Kelapan, Kerajaan telah meluluskan peruntukan RM68.8 juta bagi membolehkan BPM melaksanakan program pembiayaan IKS nya sendiri.  

3.6    Skim Pembiayaan Masyarakat Perdagangan dan Perindustrian Bumiputera (Skim MPPB)

Dalam Rancangan Malaysia Ketujuh dan Rancangan Malaysia Kelapan, BPM melibatkan diri dalam membangunkan masyarakat perdagangan dan perindustrian Bumiputera (MPPB). Kemudahan pinjaman disediakan kepada usahawan Bumiputera bagi memajukan syarikat dan peniagaan mereka yang berasaskan pertanian.

Sehingga Jun 2001, sebanyak RM15.8 juta telah diluluskan di bawah Skim ini kepada 103 pelanggan (Peruntukan Rancangan Malaysia Ketujuh adalah RM15 juta). Di bawah Rancangan Malaysia Kelapan, BPM mendapat peruntukan MPPB sebanyak RM33 juta.  

3.7    Skim Pembiayaan Mekanisasi dan Automasi Pertanian (Skim       MAP)

Skim Pembiayaan Mekanisasi dan Automasi Pertanian (Skim MAP) telah disediakan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh dan Rancangan Malaysia yang menyediakan kemudahan pinjaman bagi pembelian jentera, mesin dan alat automasi bagi meningkatkan produkviti sektor pertanian.

Kemudahan pembiayaan MAP diharapkan dapat membantu negara dalam usaha memodenkan sektor pertanian serta sebagai strategi bagi mengatasi masalah kekurangan buruh dalam sektor pertanian. Peruntukan Rancangan Malaysia Ketujuh untuk Skim MAP adalah RM5 juta dan sehingga Jun 2001 BPM telah meluluskan pinjaman sebanyak RM6.8 juta kepada 32 pelanggan.

Program pembiayaan MAP diteruskan dalam Rancangan Malaysia Kelapan dimana dana yang disediakan oleh Kerajaan adalah RM17.9 juta.

3.8 Pinjaman Komersil BPM

Disamping kemudahan pembiayaan dari peruntukan Kerajaan dan Bank Negara, BPM menyediakan pinjaman komersil yang dibiayai oleh deposit pasaran. Kemudahan ini membiayai aktiviti pertanian komesil seperti bank perdagangan lain di mana kadar faedah pinjaman akan ditentukan oleh kos dana semasa.

Pinjaman komersil membiayai semua jenis projek asalkan ia berkaitan dengan aktiviti pertanian iaitu penanaman, perikanan dan penternakan serta ia merangkumi aktiviti pengeluaran, pemprosesan, pembuatan dan pemasaran keluaran pertanian.

4.    CABARAN DAN PELUANG

Cabaran dan peluang dalam pembiayaan pertanian berkait secara langsung dengan cabaran ekonomi yang dihadapi oleh negara, umpamanya perkembangan antarabangsa seperti komitmen Malaysia terhadap Pertubuhan Perdagangan Dunia (WTO), Kawasan Perdagangan Bebas ASEAN (AFTA); kemajuan pesat teknologi maklumat dan komunikasi (ICT) di samping faktor dalam negeri seperti strategi pengukuhan ekonomi, dasar fiskal dan kewangan, penggalakan pelaburan swasta, pengukuhan sistem kewangan dan imbangan luar.

4.1 Sasaran KDNK Pertanian

Antara teras agenda ekonomi di bawah Dasar Wawasan Negara (DWN) adalah “menggalakkan lagi pertumbuhan sektor pembuatan, perkhidmatan dan pertanian”.

Sektor pertanian diunjur mengalami pertumbuhan pesat, iaitu dari hanya mengalami pertumbuhan kecil 0.5% semasa RRJP2 kepada 3.5% setahun semasa RRJP3. KDNK pertanian pada tahun 2010 dijangkakan hampir RM26 bilion (Jadual 5)

Jadual 5

KDNK Pertanian Semasa RRJP2 dan RRJP3:

Pencapaian dan Sasaran

Sumber:     RRJP3 & Rancangan Malaysia Kelapan

Nota: (*) Berdasarkan 3.5% pertumbuhan (harga 1987)  

4.2          Pembiayaan Sektor Pertanian 2001-2010

Peranan sistem perbankan dan BPM adalah menyediakan dana yang mencukupi bagi membiayai aktiviti pertanian.

Berdasarkan nisbah pembiayaan pertanian/KDNK pertanian adalah 0.8, baki pembiayaan tahunan kredit pertanian dijangka meningkat daripada RM14.3 bilion pada 2000 kepada RM20.6 bilion pada 2010 (rujuk Jadual 6).

Jadual 6

      Unjuran KDNK Pertanian dan Pembiayaan Pertanian

4.3          Pengeluaran Makanan

Satu lagi teras agenda ekonomi di bawah Dasar Wawasan Negara adalah “mengurangkan kandungan import dan meningkatkan terimaan perkhidmatan bagi mengekalkan akaun imbangan pembayaran yang stabil”.

Teras ini berkait secara langsung dengan objektif DPN3 iaitu meningkatkan pengeluaran makanan negara, dan ia sebagai strategi bagi mengurangkan import makanan.

Setakat ini, objektif DPN bagi mengurangkan import makanan belum tercapai sepenuhnya. Defisit dagangan bagi makanan dijangka terus melebar daripada RM6.4 bilion pada tahun 2000 kepada RM12.6 bilion pada tahun 2005 (Jadual 7).

Jadual 7

Eksport dan Import Makanan  

              Sumber: Rancangan Malaysia Kelapan

Bagi meningkatkan pengeluaran makanan, Tabung Untuk Makanan dijangka terus disediakan di tahun-tahun akan datang bagi membolehkan pelaburan dalam sektor makanan dibiayai dengan kos yang kompetitif. Kadar faedah pinjaman semasa 3.75% dengan tebaran 3.5% yang diperolehi oleh institusi kewangan adalah tawaran yang menarik untuk kedua-dua pihak.

5.          PELAN INDUK SEKTOR KEWANGAN (PISK)

PISK dilancarkan pada bulan Mac 2001 dan ia adalah pelan yang berkaitan dengan hala tuju sistem kewangan bagi tempoh 10 tahun akan datang serta menggariskan strategi bagi mencapai sebuah sistem kewangan yang berbagai, berkesan efisien dan berdaya tahan.

5.1          Cabaran dan Peluang

Saranan-saranan (recommendation) utama dalam PISK yang berkaitan dengan pertanian dan institusi kewangan adalah cabaran dan peluang dalam pembangunan pertanian negara masa depan. Antara saranannya adalah seperti berikut:

  Saranan 1:

Mentakrifkan dengan jelas tumpuan strategik dan peranan IKP (Institusi  Kewangan Pembangunan)(DFI)

IKP adalah pelengkap kepada kemudahan yang ditawarkan oleh sistem perbankan. Cadangan PISK adalah:

• IKP tidak harus melibatkan diri dalam sektor yang sudah matang dan mudah mendapatkan pembiayaan daripada sistem perbankan.

• IKP memenuhkan matlamat sosio-ekonomi dan pembangunan yang ditetapkan oleh Kerajaan.

• IKP harus menyalurkan kredit dalam bidang keutamaan dan bidang baru yang dikenal pasti oleh Kerajaan.

• IKP harus menyediakan kredit di mana sistem perbankan tidak mempunyai kepakaran dalam menilai teknologi pertanian yang kompleks.

• IKP harus menyediakan kredit dimana peminjam akan mengambil risiko niaga yang tinggi. Ia tidak sepatutnya dibiayai daripada dana pendeposit.

• IKP harus menyediakan kredit bagi pembiayaan jangka panjang yang biasanya tidak disediakan oleh institusi perbankan.

• Sebagai institusi khusus (specialised institution), IKP perlu menambahkan produk dan perkhidmatan yang inovatif bagi menjana pertumbuhan yang berterusan dalam bidang yang dikhususkan. Penekanan harus diberikan dalam meningkatkan bantuan perkhidmatan nasihat, bantuan rundingan dan teknikal yang disokong dengan keupayaan penyelidikan.

Saranan 2:

Meningkatkan keupayaan institusi dan struktur operasi

Bagi mencapai objektif dan menempuh cabaran, kecekapan dan      keupayaan operasi perlu diperkukuhkan dan diperbaiki dengan mengambil langkah berikut:

• Menyediakan polisi dan prosedur operasi yang komprehensif. Polisi pembiayaan hendaklah mempastikan pinjaman dan pelaburan disediakan dengan kajian daya maju, penilaian kredit dan risiko yang baik.

• Menangani risiko kredit dengan sewajarnya. Sistem pengurusan risiko yang komprehensif hendaklah diujudkan bagi mengenal pasti, mengukur, memantau dan mengawal risiko.

Saranan 3:

Memperkenalkan rangka kerja sistematik untuk sumber dana

Satu rangka kerja hendaklah diperkenalkan bagi mempastikan IKP mempunyai dana operasi yang mencukupi. Rangka kerja perlu mengambil kira faktor berikut:

• Dana Kerajaan untuk program pembangunan dan sosial akan diperuntukkan dalam belanjawan tahunan Kerajaan.

• Sokongan Kerajaan diperlukan dalam memudahkan IKP mendapatkan dana daripada pasaran modal bagi tujuan berian pinjaman.

• IKP digalakkan mendapatkan dana daripada pasaran modal bagi aktiviti berian pinjaman.

Saranan 4:

Menubuhkan sebuah pusat serenti (one-stop) bagi penyelidikan dan pembangunan sektor pertanian dan pangkalan maklumat yang menyeluruh dan bersepadu.

• Pusat ini bagi membantu institusi perbankan dalam menilai risiko pembiayaan pertanian. Ia juga berguna kepada mereka yang terlibat dengan aktiviti pertanian. Pengkalan data harus mempunyai maklumat terkini dan relevan dengan sektor pertanian.

• Bagi mempercepatkan pemprosesan pinjaman, pusat serenti perlu mengeluarkan pengesahan berhubung daya maju projek sebelum seseorang pemohon mengemukakan permohonan pinjaman kepada institusi perbankan.

Saranan 5

Membangunkan program latihan secara teratur dan sistematik kepada peminjam

Peminjam yang berjaya mendapatkan pembiayaan, terutama peminjam berskala kecil dimestikan menjalani program latihan khusus. Ini bagi mempastikan peserta berjaya dalam lapangan pertanian yang diceburi.

Saranan 6

Menubuhkan mekanisme pengagihan risiko yang akan dapat mengurangkan risiko institusi kewangan, dan dalam masa yang sama mengurangkan kos pinjaman melalui skim jaminan dan perlindungan insurans.

Menubuhkan agensi yang menyediakan jaminan

·        Peranan Bank Pertanian akan diperluaskan bagi menyediakan kemudahan jaminan ke atas pinjaman pertanian daripada institusi perbankan lain. Ini berdasarkan kepada kepakaran, pengalaman BPM dan rangkaian cawangan yang banyak.

·        Struktur pemegangan saham BPM perlu disusun semula bagi merangkumi institusi kewangan lain, iaitu seperti struktur pemegang saham Syarikat Jaminan Kredit Malaysia (CGIC).

·        BPM harus juga menyediakan pelbagai khidmat nasihat seperti pemasaran, pengedaran dan mengenal pasti pasaran baru aktiviti pertanian.

Saranan 7

Mempelbagai skim perlindungan insurans

Produk insurans perlu dipelbagaikan bagi memenuhi kehendak subsektor pertanian. Khidmat pakar runding diperlukan memandangkan negara kekurangan pengalaman, kepakaran dan pengetahuan dalam ‘underwriting’ risiko pertanian dan dalam menentukan harga dan premium perlindungan insurans.

5.2     Peranan Strategik Bank Pertanian

Di bawah PISK, BPM dijangka akan memainkan peranan yang berkesan dalam konteks pembiayaan pertanian. Saranan-saranan dalam Pelan di atas dijangka dapat dilaksanakan secara berkesan apabila BPM dikorporatkan. Ini kerana Akta Bank Pertanian 1969 yang digubal 30 tahun dahulu tidak lagi berupaya menarajui BPM dalam era kemajuan kewangan dan perbankan moden, pembangunan pasaran modal, pembangunan pantas IT dan cabaran globalisasi & liberalisasi.

Dengan pengkorporatan BPM, beberapa perkara fundamental diselesaikan dahulu sebelum melaksanakan saranan-saranan dalam PISK. Antara perkara fundamental adalah:

• Skop aktiviti perbankan dan kewangan yang komprehensif

• Skop dan bidang kuasa Lembaga Pengarah dan Pengurusan yang lebih jelas dan telus

• Struktur pegangan ekuiti dan kebolehan menambahkan modal dan sumber dana lain

• Penyertaan dalam pasaran wang, ekuiti, hutang swasta dan derivatif

• Penyertaan dalam industri insurans dan unit amanah

• Pengambilan dan pengurusan staf dan mengujudkan sistem ganjaran yang lebih berkesan.

6.          PENILAIAN

          Visi BPM

Visi BPM adalah untuk menjadi pembiaya utama dalam sektor pertanian di samping menyediakan kemudahan perbankan dan kewangan yang komprehensif yang dapat memenuhi kehendak pelanggan.

          Strategi BPM

Strategi operasi BPM akan berpandu kepada dasar-dasar ekonomi, pertanian dan kewangan semasa. Dalam konteks pertanian, peranan utama BPM adalah menyediakan dana pinjaman bagi membiayai aktiviti yang dapat menggerakkan pertumbuhan ekonomi, menggalakkan pengeluaran makanan, memajukan industri kecil dan sederhana pertanian, dan meningkatkan penggunaan teknologi pertanian terkini.  

Globalisasi dan Liberalisasi

Selari dengan era dan tekanan globalisasi dan liberalisasi perdagangan dan kewangan, fokus strategi BPM adalah meningkatkan kecekapan organisasi dari segi peningkatan produktiviti, kualiti dan kecekapan kos supaya ia terus dapat bersaing dengan institusi kewangan yang cekap.

Dalam konteks perniagaan, strategi BPM adalah menyediakan kemudahan kewangan dengan kos yang kompetitif supaya keluaran pertanian dapat dihasilkan dengan kos yang kompetitif. Dengan ini ledakan kemasukan barangan pertanian luar kesan daripada proses liberalisasi perdagangan dapat diminimumkan.  

Dana jangka panjang

Dengan pelaksanaan Pelan Induk Sektor Kewangan dan pengkorporatan BPM, Kerajaan dijangka akan memberi sokongan padu kepada BPM terutamanya menyediakan dana jangkapanjang dengan kos yang kompetitif seperti Tabung Untuk Makanan dan Tabung IKS. Dana seperti ini telah terbukti berkesan dalam menjayakan dasar dan strategi Kerajaan seperti meningkatkan pengeluaran makanan, menggalakkan pembangunan IKS, membangunkan masyarakat dan perindustrian Bumiputera, menggalakkan mekanisasi dan automasi pertanian.

          Sistem Perbankan

Sungguhpun BPM akan memainkan peranan utama dalam sektor pertanian, sistem perbankan harus membantu dalam memajukan sektor pertanian negara. Dengan KDNK pertanian yang dianggarkan RM26 bilion pada 2010 (pertumbuhan 3.5%), baki pembiayaan oleh institusi kewangan dijangkakan hampir RM21 bilion (pertumbuhan 3.7%) pada 2010.

Syer pembiayaan pertanian sistem perbankan adalah kecil iaitu hanya 2.6% daripada jumlah pembiayaan mereka. Kerajaan harus menjadikan pertanian sebagai sektor utama dan mensyaratkan pembiayaan minimum untuk sektor pertanian, umpamanya, 5% daripada jumlah baki pembiayaan.

Strategi ini bukan sahaja bertujuan meningkatkan pembiayaan sektor pertanian tetapi juga risiko pembiayaan pertanian dapat diagihkan kepada semua institusi kewangan.

7.     KESIMPULAN

Pertanian diistilah sebagai injin pertumbuhan ekonomi selepas ini dan dijangka berkembang pada kadar 3.5% setahun semasa RRJP3 berbanding pencapaian sebenar 0.5% semasa RRJP2. Pencapaian DPN3 sehingga kini memerlukan post-mortem. Kelemahannya harus dikenalpasti. Strategi lepas perlu disemak. Perkembangan semasa, seperti pembangunan ICT, K-Ekonomi dan Pelan Induk Sektor Kewangan harus mempunyai topik sendiri dalam DPN tanpa melupakan ancaman dan ledakan globalisasi dan liberalisasi.

Bank Pertanian Malaysia

Kuala Lumpur

Julai, 2001